In de Wittewierumer Kroniek van Abt Emo is er in 1204 reeds sprake van de parochie ‘Skeldensi’. Destijds stichtte Henricus, proost in De Marne, het nonnenklooster ‘Gracia Sanctae Mariae’ (De Genade der Heilige Maria) te Schildwolde. Het klooster werd ook wel de ‘parochie van het Schild’ genoemd.
In de tijd van de Hervorming ging ook het klooster te Schildwolde te gronde. Het werd in 1594 afgebroken. Het klooster heeft in de buurt gestaan van de twee boerderijen die nu gelegen zijn aan het Kloosterpad en de Kloosterlaan.
Opvallend in het dorp aanwezig is de zgn. ‘juffertoren’. Deze vrijstaande toren is rond 1250 opgebouwd met vijf geledingen en puntgevels die overgaan in een achtkante gemetselde spits.
De ankers op de toren, die het jaartal 1289 vormen, zijn waarschijnlijk aangebracht bij een restauratie in 1829. De toren is diverse malen gerestaureerd, mede na blikseminslagen in o.a. 1885, 1904-1905 en 1923. Ook in de afgelopen jaren is de toren gerestaureerd o.a. vanwege aardbevingsschade als gevolg van de gaswinning.
De NH-kerk ( Hoofdweg 125, naast de toren) is een gepleisterde zaalkerk met vijfzijdig gesloten koor. De kerk werd gebouwd in 1686, wellicht op oudere grondslag en met een groot formaat baksteen. In 1786 vonden herstellingen plaats en in 1882 werd de kerk gepleisterd.
Het interieur wordt overdekt door een plafond uit 1867.
In de kerk bevinden zich een preekstoel met klankbord uit 1666, twee herenbanken met gesneden opzetstukken (met op één het wapen van Wijchgel), een oranjevaandel en een in 1868 door R. Meijer gebouwd orgel.
Van de grafzerken in de kerkvloer dateert de oudste uit 1601.
Op het kerkhof achter de kerk bevinden zich enkele 17de-eeuwse zerken en een grafmonument voor H.L. Wijchgel (overleden in 1830).
De pastorie (Hoofdweg 127) stamt uit 1755, maar kreeg in 1871 haar huidige gepleisterde aanzien, toen naast de pastorie een sober bakstenen catechisatiegebouwtje werd toegevoegd.